2024-03-29T05:11:56Z
https://ajcr.kmu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=5536
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
مقایسه فراوانی پرفشاری خون در کودکان مبتلا به هماچوری و کودکان سالم
سعیده
پرورش
فرزانه
غضنفری
زینب
چاوشان
اعظم
دهقانی
مقدمه:هماچوری به دفع مقادیر غیر طبیعی گلبول قرمز در ادرار گفته میشود و میتواند علامتی از یک پاتولوژی کلیوی جدی یا خوشخیم در اطفال باشد. هماچوری، فشار خون و بیماریهای کلیوی ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. با توجه به شیوع بالای پرفشاری خون در کودکان، هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین ارتباط مقایسه فشار خون کودکان مبتلا به هماچوری با کودکان سالم بود. شیوه مطالعه: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی بر روی 50 کودک مبتلا به هماچوری و 50 کودک سالم انجام شد. تشخیص هماچوری با استفاده از آزمایش آنالیز ادرار و تأیید تشخیص به وسیله مشاهده میکروسکوپی انجام گرفت. میزان فشار خون کودک، فشار خون والدین و شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI) به دقت توسط یک نفر اندازهگیری گردید. در نهایت، دادهها در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها:از نظر فراوانی جنسیت (گروه مورد: 20 پسر و 30 دختر و گروه شاهد: 21 پسر و 29 دختر)، تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد (0.839 = P). از نظر دیگر متغیرهای دموگرافیک نیز بین دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت. فشار خون سیستولیک (Systolic blood pressure یا SBP) و دیاستولیک (Diastolic blood pressure یا DBP) کودکان گروه مورد (به ترتیب 88.90 و 63.93 میلیمتر جیوه) به طور معنیداری بیشتر از گروه شاهد (81.20 و 55.86 میلیمتر جیوه) بود. ارتباط معنیدار و مستقیمی بین SBP کودک مبتلا به هماچوری با SBP و DBP والدین کودک و سن مشاهده گردید. نتیجهگیری: با توجه به بالا بودن فشار خون در کودکان مبتلا به هماچوری، میتوان از فشار خون کودکی به عنوان عاملی خطرساز در بروز بیماری هماچوری نام برد.
هماچوری
فشار خون
شاخص توده بدنی
2017
03
21
1
7
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_46692_7cc677b322b460ffd02f2730d5f856f5.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
میزان موفقیت درمان جااندازی انواژیناسیون با دست از طریق شکم در کودکان تحت گاید سونوگرافی
احمد
انحصاری
فرناز
فهیمی
سالار
علی نژادی
اعظم
دهقانی
مقدمه:انواژیناسیون، شایعترین اورژانس شکمی و دومین علت شایع انسداد روده در کودکان کمتر از دو سال است که تأخیر در تشخیص و درمان مناسب آن میتواند خطرناک و حتی کشنده باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی میزان موفقیت درمان جااندازی انواژیناسیون با دست از طریق شکم، در اطفال تحت گاید سونوگرافی بود. شیوه مطالعه: این مطالعه به صورت مقطعی و پس از اعمال معیارهای خروج، بر روی کودکان مبتلا به انواژیناسیون قطعی انجام شد. بدین منظور، 20 کودک جهت مطالعه انتخاب شدند. متغیرهای زمینهای و نتیجه نهایی درمان بررسی و با تمام بیماران با یک روش مشخص برخورد گردید. در صورت موفقیتآمیز بودن رفع انواژیناسیون، هر بیمار تا یک هفته پس از درمان مورد پیگیری قرار گرفت. دادهها با استفاده از آزمون χ2 در نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافتهها:نسبت ابتلای دختران به پسران، 11.9 و میانگین سنی بیماران، 20.5 ماه بود. محل انواژیناسیون 7 نفر در کولون صعودی، 4 نفر در کولون عرضی، 7 نفر در خم کبدی و 2 نفر در خم طحالی قرار داشت. میزان موفقیت 65 درصد بود و از نظر جنسیت، در 6 دختر و 7 پسر مشاهده شد. 6 نفر از کودکانی که محل انواژیناسیون آنها کولون صعودی، 6 نفر خم کبدی و 1 نفر کولون عرضی بود، جااندازی موفقی داشتند. نتیجهگیری: جااندازی با دست تحت گاید سونوگرافی، روش مناسبی در درمان انواژیناسیون میباشد، اما انجام مطالعات بزرگتر با حجم نمونه بیشتر جهت بررسی عوارض احتمالی و میزان عود، ضروری به نظر میرسد.
انواژیناسیون
جااندازی با دست
اولتراسونوگرافی
2017
03
21
8
13
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_46728_f1ba53dc3f6534a62ceeec27b38ec4d3.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
پایایی و روایی نسخه فارسی مقیاس غربالگری نقایص شناختی در روانپزشکی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک
نبی
بنازاده
نوید
خلیلی
شهرزاد
مظهری
فاطمه
اناری دخت
مقدمه:مقیاس غربالگری نقایص شناختی در روانپزشکی (Screen for Cognitive Impairment in Psychiatry یا SCIP)، از ابزارهای بررسی نقایص شناختی جدید میباشد که نسخه انگلیسی و اسپانیایی آن در جمعیتهای نرمال و جمعیت بیماران مبتلا به اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی پایایی و روایی مناسبی را نشان داده است. استفاده از این ابزار آسان است و برای تکمیل، حداکثر 15 دقیقه زمان نیاز دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی پایایی و روایی نسخه فارسی مقیاس SCIP در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک و مقایسه با جمعیت شاهد بود. شیوه مطالعه: در یک گروه 30 نفره از بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک و 30 فرد عادی (گروه شاهد) که در محدوده سنی 18 تا 55 سال قرار داشتند، مقیاس SCIP و تعدادی آزمونهای شناختی استاندارد شامل آزمون سیالی کلام (حروف و معنایی) (Controlled Oral Word Association Test یا COWAT)، آزمون یادگیری کلامی شنیداری Rey (RAVLT یا Rey Auditory Verbal Learning Test)، آزمون جایگزینی نماد ارقام [Digit symbol coding (Wechsler adult intelligence III)] و آزمون ساخت دنباله (الف و ب) [TMT یا Trail Making Test (A, B) ] انجام شد. یافتهها:زیرمقیاسهای نسخه فارسی SCIP همبستگی معنیداری با تستهای شناختی استاندارد داشتند. همچنین، زیرمقیاسهای SCIP همبستگی درونی معنیداری را با یکدیگر نشان دادند (0.85 = Cronbach's alpha). بر اساس نتایج آزمون-بازآزمون، ضریب (ICC)Intraclass correlation coefficient ، 0.94 به دست آمد. نتیجهگیری: در مجموع، نتایج مطالعه حاضر بیانگر روایی و پایایی قابل قبول نسخه فارسی SCIP در بررسی نقایص شناختی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک و نیز افتراق این بیماران از افراد سالم از نظر نقایص شناختی میباشد.
اختلال دوقطبی
نقایص شناختی
غربالگری
روانپزشکی
2017
03
21
14
22
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_49656_961b8e95521efa1a6a6100a35ab6de10.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
ساخت و اعتبارسنجی پرسشنامه خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس در یک نمونه غیر بالینی در ایران
نوید
خلیلی
رویا
وزیری حرمی
یونس
جهانی
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ساخت پرسشنامه خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس (NVS یا Narcissism and Vulnerable Narcissism Scale) و سنجش پایایی و روایی آن در یک نمونه غیر بالینی در ایران انجام شد. شیوه مطالعه: با مروری بر منابع، عوامل خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس مشخص و سؤالات برای هر عامل طراحی شد. روایی محتوایی و ظاهری با نظر پنج روانپزشک که حیطه اصلی فعالیت آنها رواندرمانی تحلیلی بود، مورد تأیید قرار گرفت. ۸۰۴ دانشجو به روش نمونهگیری طبقهبندی شده انتخاب شدند و پرسشنامه مورد نظر و معیار (MCNS) Maladaptive Covert Narcissism Scale را تکمیل نمودند. آنالیز فاکتور اکتشافی با روش مؤلفههای اصلی (Principal component analysis یا PCA) جهت تحلیل عامل و ضریب Cronbach,s alpha برای ارزیابی پایایی عوامل مورد سنجش قرار گرفت. تفاوت بین دو جنس با استفاده از آزمون t و فراوانی خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس بر اساس z-score ارزیابی گردید. یافتهها: سه عامل «خودبزرگبینی، بیارزش سازی و گسستگی اجتماعی» برای قسمت خودشیفتگی (با ۲۴ سؤال) و چهار عامل «احساسات منفی، ترس از نقص، اعتماد به نفس پایین و نوسانی و انزوا» برای قسمت خودشیفتگی حساس (با ۲۷ سؤال) پایایی و روایی کافی داشتند. میزان همبستگی Pearson دو قسمت خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس با MCNS به ترتیب 0.42 و 0.47 به دست آمد. بر اساس نمره دو انحراف معیار بالای میانگین، 2.0 درصد از مردان و 2.6 درصد از زنان مورد بررسی، شخصیت خودشیفته داشتند و از میان آنها به ترتیب 14.2 و 45.4 درصد واجد خودشیفتگی حساس بودند. نتیجهگیری: پرسشنامه NVS دارای روایی و پایایی مناسبی برای تشخیص خودشیفتگی و سپس خودشیفتگی حساس میباشد. لازم است اعتبارسنجی این پرسشنامه در جمعیتهای بالینی و غیر بالینی با مشخصات دموگرافیک متنوعی مورد تأیید قرار گیرد.
خودشیفتگی
خودگزارشگر
سنجشها
پرسشنامهها
2017
03
21
23
37
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_48985_a0965a92d0e7160625aae77da83c8f72.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
ارتباط سطح سرمی اپلین و آنژیوتانسین II با حمله تاکیکاردی فوق بطنی
معصومه
کهنوجی
فاطمه
رحمانی
احمد
نقیب زاده
محبوبه
یگانه
یاسر
معصومی
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی سطح سرمی اپلین و آنژیوتانسین II در بیماران مبتلا به تاکیکاردی فوق بطنی حملهای (Paroxysmal supraventricular tachycardia یا PSVT) بود. شیوه مطالعه: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1395 به صورت مقطعی در شهر کرمان انجام گردید. نمونهگیری به روش در دسترس صورت گرفت و با استفاده از فرمول حجم نمونه، 76 نفر (38 بیمار و 38 فرد سالم به عنوان گروه شاهد) انتخاب شدند. دادههای به دست آمده در چکلیست ثبت گردید و سپس در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین سطح سرمی اپلین در گروه بیماران کمتر بود، اما تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهده نشد (0.302 = P). میانگین سطح سرمی آنژیوتانسین II نیز در گروه بیماران کاهش یافت و این تفاوت معنیدار بود (0.003 = P). نتیجهگیری: در مطالعه حاضر مشخص گردید که میانگین سطح سرمی اپلین در گروه بیماران کمتر بود، اما تفاوت بین گروههای بیمار و شاهد معنیدار نبود. در این زمینه، انجام تحقیقات بیشتر با نمونههای دیگر و حجم نمونه گستردهتر به منظور دست یافتن به تفاوت معنیدار، پیشنهاد میگردد. همچنین، میانگین سطح سرمی آنژیوتانسین II به طور معنیداری در گروه بیماران کاهش یافت که این موضوع میتواند ناشی از مصرف کلسیم بلوکر در گروه بیماران باشد و انجام مطالعات جداگانه در این خصوص پیشنهاد میگردد.
اپلین
آنژیوتانسین II
تاکیکاردی فوق بطنی حملهای
2017
03
21
38
45
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_48513_6583258a6707a48384ffddd5b53e6826.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
مقایسه نتایج و عوارض جراحی لامینکتومی کمری با دو روش بیهوشی عمومی و نخاعی
محسن
شهبا
حسین
طراوتی
رضا
جاودانی
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج و عوارض جراحی لامینکتومی کمری با دو روش بیهوشی عمومی و نخاعی انجام شد. شیوه مطالعه: این پژوهش از نوع آیندهنگر بود و بر روی مبتلایان به دو اختلال دژنراتیو شایع ستون فقرات شامل دیسکوپاتی کمری و تنگی کانال نخاع کمری صورت گرفت. نمونههای تحقیق را 110 نفر از مبتلایان به دیسکوپاتی کمری و تنگی کانال نخاع کمری در بیمارستان شهید باهنر کرمان تشکیل دادند که توسط یک جراح تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: تفاوت معنیداری بین میزان رضایتمندی جراح از شرایط حین عمل، حجم خونریزی و مدت زمان بستری در دو روش بیهوشی عمومی و نخاعی وجود نداشت، اما میزان شدت درد بلافاصله پس از عمل و 1، 2 و 12 ساعت بعد از آن در روش بیهوشی عمومی به شکل معنیداری بیشتر از روش نخاعی به دست آمد. همچنین، میانگین رتبه استفاده از مسکن مورفین در روش بیهوشی عمومی بیشتر بود و در این زمینه نیز تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود داشت (0.001 > P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده، میتوان گفت که روش بیهوشی عمومی برای بیماران مبتلا به اختلال دژنراتیو شایع ستون فقرات، درد بیشتری را نسبت به روش بیهوشی نخاعی به همراه دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
لامینکتومی
ناحیه کمری
جراحی
بیهوشی عمومی
بیهوشی نخاعی
2017
03
21
46
53
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_48987_9efa9ed3a42e743c50872963ed17780d.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
نتایج یک ساله دیسککتومی باز کمر در بیمارستان باهنر در سال ۱۳۹۱
سعید
کارآموزیان
احسان
کیخسروی
مقدمه: با وجود فراوانی جراحی دیسک کمر در ایران، تاکنون مطالعات محدودی بر روی نتایج آن انجام شده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی نتایج دیسککتومی باز کمر یک سال بعد از عمل جراحی در بیماران بستری شده در بیمارستان باهنر کرمان بود. شیوه مطالعه: تمام بیمارانی که در سال ۱۳۹۱ جهت عمل جراحی دیسککتومی کمر به بیمارستان باهنر مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران دارای تنگی کانال کمری از مطالعه حذف شدند. درد و میزان ناتوانی بیماران قبل از عمل، یک ماه، چهار ماه و یک سال بعد از عمل مورد بررسی قرار گرفت. میزان درد بر اساس معیار سنجش دیداری درد (Visual Analog Scale یا VAS) و میزان ناتوانی با استفاده از معیار (ODI) Oswestry Disability Index تعیین شد. یافتهها: ۱۶۹ بیمار با میانگین سنی 9.8 ± 41.6 سال در مطالعه شرکت نمودند. میزان درد بیماران قبل از عمل 9.3 ± 88.2 و میزان ناتوانی بر اساس معیار ،ODI 8.5 ± 73.4 ارزیابی شد. یک سال بعد از عمل، میزان درد 4.3 ± 27.3 و نمره ناتوانی، 6.2 ± 23.6 به دست آمد. میزان رضایتمندی از عمل نیز 92 درصد بود. نتیجهگیری: میزان رضایتمندی بیماران و کاهش درد و ناتوانی آنها در مطالعه حاضر تا حدودی مشابه سایر مطالعات میباشد، اما انجام مطالعات چند مرکزی با حجم نمونه بیشتر، توصیه میشود.
دیسککتومی
ستون فقرات
پیامد
کمری
2017
03
21
54
59
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_46727_274515507c095ea92ca384aa147a7d7f.pdf
پژوهش در علوم بالینی
1396
2
شماره (2-1)
سوابق پژوهشی و امکانات گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی کرمان
محمد
خاکساری
زهرا
سلطانی
حمید
نجفی پور
غلامرضا
سپهری
منظومه
شمسی میمندی
نادر
شاهرخی
سیاوش
جوکار
وحید
شیبانی
حمیده
بشیری
معصومه
نوذری
مقدمه: از آنجا که انتشار اطلاعات و امکانات یک گروه آموزشی و تجربیات اعضای هیأت علمی آن، موجب آگاهی دیگران از این موارد میگردد و میتواند از مصادیق نشر و آموزش علوم به دیگران به شمار رود، به نظر میرسد که گزارش تجربیات، توانمندیها و دستاوردهای پژوهشی گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، زمینه را برای پیشرفت تحقیقات سایر پژوهشگران فراهم نماید. شیوه مطالعه: دادههای مطالعه حاضر با مشاهده، جستجو در پایگاههای معتبر علمی و بایگانی گروه، اطلاعات مدیر، اعضای هیأت علمی و کارشناسان گروه و همچنین، اطلاعات موجود در معاونت و مراکز پژوهشی دانشگاه به دست آمد. یافتهها: گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، اولین گروه تأسیس کننده مقطع کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی دانشگاه بوده است. اکنون سرانه سالیانه تولید مقاله در این گروه با 10 عضو هیأت علمی، نزدیک به 7 میباشد. 3 نفر از اعضای گروه، در میان 15 نفر اول دانشگاه از نظر شاخص H-Index قرار دارند. تنوع دریافت رتبههای کشوری، استانی، دانشگاهی و دانشکدهای، پروژههای در دست اجرا و همکاری بینبخشی در مطالعات تحقیقاتی دانشگاه، از جمله ویژگیهای گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی به شمار میرود. اولین و دومین مرکز تحقیقاتی دانشگاه از نظر سابقه و رتبه، توسط اعضای این گروه مدیریت میشوند. نتیجهگیری: گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی از جمله گروههای موفق و با سابقه دانشگاه میباشد و محققان دیگر میتوانند از تجربیات اعضای هیأت علمی و امکانات این گروه برای پیشرفت خود بهره ببرند.
فیزیولوژی
تحقیقات
تجهیزات
گروه
هیأت علمی داروسازی
2017
03
21
60
68
https://ajcr.kmu.ac.ir/article_49003_f1ea59e273c11a840789e4d12e68ec59.pdf